Havada nə soyuq var,nə şaxta,nə qar.İsti ocaq qırağında üstümə gəlir buz kimi soyuq dar divar.Üşüyürəm,sənin yoxluğundur üşüdən məni.Üşütməsin belə soyuq,belə sazaq bir kimsəni.

Pəncərədən asılıb qalan yorulan baxışlarım,bilirəm onsuzda gəlməyəcəksən....Keçdi günlər.boz,sarı keçdi illər.Keçdi ömrümün qatarı gəlmədi bu dünyanın məni gözləyən baharı.Ömrüm sadəcə qarlı qış axşamları.

Asta-asta çökür qaranlıq....İxtiyar-ixtiyar nəfəs alır təbiət,qarışır şər.Heç olmayan qədər darıxıram Günelim üçün..Sanki bütün dünyanın acısını mən öz çiyinlərimdə daşıyıram.

Axar hara aparırsa o tərəfə axanda sərbəstliyim,taxt-tacım.Huyuxub adamlardan içimə sığınanda ehtiyacım,əlacım sən olursan amma indi isə sən yoxsan.

Gündüzlər düzü-dünyanı,gecələr soyuq divarları üstümə yeridən,məni didən ağrım-acım.Tənhalığım,özümün özümə hazırladığım sonum,əllərimlə hazır etdiyim dar ağacım.

Sevdiyimin gözü ilə baxır mənə bu sərt divar,burda sağdır gözlərimdə ölən eşqim Günelim..Divarlara baxıram tənhalım xatırlayıram.Bəzəndə keçmişə dalıram illərin o üzündən qulağıma gəlir birdən şaqrar səsim.Bura mənim son sığınacağım,daş qəfəsim.

Sənin qəbrinin üstə bitən ağac o baş daşı dərdimdi.Durmusan dərdimlə qoşa sənə can verən torpağa qarışıb canım qədər sevdiyim insan. Ruhum payız görkəmin sapsarı,pərişan.Dərdimi görüb ey ağaca nə hüzünlə pıçıldayır yarpaqların,sevdiyim insan kim oxşayımmı,sığınımmı sənə,sevdiyimin kölgəsi kimi.


Baxma indi belə susqun durduğuma başa düşərsən bəlkədə məni,yarımı itirmiş yarıyam indi.Düşünürəmdə kimin üçün,nə üçün yaşayım.İnanma ki,bu dünyada kimisə xoşbəxt eləyəm. Çünki məni xoşbəxt eyləyən yoxdur artıq.

Ən yaxşısı hər şəyi tamamyalıb gedəm,onsuzda kiminsə bəxtinə yarıyam indi...


P.S: Elturan İnşallah hisslerini azda olsun ifadə edə bilmişəmdir.