Səni sevirəm çünki:
Hər səhər qalxdığımda yaşamaq üçün tək səbəbim,sən varsan.Fəqət səni sevmək üçün minlərcə səbəbim var.Bu ağ qara dünyada tək rəngim sənsən.Bir rəssamın fırçasından çıxmış kimi,amma sadə bir rəng deyil,göyqurşağının hər bir tonunu kölgədə buraxan bir rəng.

Səni sevirəm çünki:
Bir soyuq gündə içimi isidən bir əsinti kimisən.Yüngüldən əsirsən,iliklərimə işləyirsən.Sonrada itib gedirsən,daha ardan gəldiyini anlayamadan.Səni sevməkdən başqa bir şey gəlmir içimdən.O qədər təbii ki bu duyğu ruhumun dərinliklərində,sanki doğulduğmdan bəri var.Yanlız ortaya çıxmaq üçün səni gözləyirdi.

Səni sevirəm çünki:
Sənsiz bu həyatı düşünə bilmirəm.Sənsiz bu quru dünyada yaşamaqdansa,ölümün soyuq nəfəsini öpməyi,bir daha səni heç görməməkdənsə həyata arxamı dönməyi seçərəm.Nə zaman bir şeir eşitsəm misralardan sən axırsan.Nə zaman köhnə bir mahnı gəlsə qulağıma,mahnı arasından süzülən notlar səni gətirir mənə.

Səni sevirəm çünki:
Sən həmişə mənimləsən.Gözümü bağlamam kafi səni görməm üçün.Gözlərinin içində minlərcə ulduz gecənin qaranlığını deşib keçir.Mənə baxarkən özümü ulduzlara təpədən baxırmış kimi hiss edirəm.Sən sənsən,amma sən məni mən olduğum üçün sevirsənmi kim bilər.

Səni sevirəm çünki:
Əllərim əllərindəykən,dünyada cənnəti tapmış kimiyəm.Bir an əllərimdə tuturam o cənnəti,bir an sonra əllərimdən tamamilə axıb gedəcək.Mən heç bir adam üçün şeir yazmadım,bu həmişə mənə qəribə gəlmişdir.Amma indi sənin üçün şeir yazmamaq qəribə gəlir.İçimdə bir ümid var bəlkədə yazdığım şeirləri baş ucuna qoyarsan.

Səni sevirəm çünki:
Ölənə qədər,yox olana qədər hər zaman səninlə olsam.Bu hərhalda bir cəza kimi gəlir,daha çox sənlə ola bilmədiyim üçün.Sənin tərəfindən sevilmək fikri belə həyatım boyu məni xoşbəxt edəcək bir hissdir.Səni izah etmək üçün misralar çatmır,düşünürəm bu yaz gecəsi bunu yazarkən.Sənin gülüşün günəşin doğuşu kimi,insana hər şeyi unutdurur.Yanlız seyr edib hiss etmə duyğusunu oyandırır.

Səni sevirəm çünki:
Bu qədər səbəbdən sonra belə SƏNİ nə qədər SEVDİYİMİ izah edə bilmədim!!!